Ludowo, regionalnie czyli duma z naszej tradycji.

 Podobają mi się pasy z rejonów Opoczna , łowickie kwiaty i akcenty rodem z Zakopanego. Motywy ludowe pojawiają się wszędzie ale mnie ostatnio kręcą we wnętrzach , biżuterii, torebkach, bluzkach, sukienkach itd:) Coraz więcej młodych polskich projektantów wykorzystuje te motywy w swoich kolekcjach. Fajne jest to, że my Polacy zaczynamy być dumni z tego co nasze, bo podobno wszystko co niepolskie nam szkodzi,  ( wg. N. Dyzmy :)))))) Takie mamy organizmy!!!:) To taki żart oczywiście ,bo ja akurat whisky lubię :)))

Motyw na strojach górali pienińskich- cudny!!!!

stroje łowickie

fot. Paweł Witan (http://folkloremmalowane.pl/tradycyjne-stroje-lowickie/)

gorset stroju rzeszowskiego

region kaszubski

strój łowicki (http://www.stroje-ludowe.pl/  )

Historia drewnianej podłogi

Pierwszy raz w życiu poczułam( no i zobaczyłam na własne oczy:))))) ,że przeholowałam  ze swoją twórczą wizją, którą bez namysłu wcieliłam w życie:) Ja spać nie mogłam przez tą podłogę. Zawsze marzyła mi się podłoga drewniana malowana na biało, ale jak przyszło do realizacji to zabrakło mi odwagi i pojawiły się wątpliwości co do utrzymania czystości :):) Hmmm.... no cóż - będzie taka szarawo-niebiesko -bielona- i jeszcze trochę poprzecierana -żeby było widać słoje i strukturę drewna:). Oczywiście biała farba akrylowa i trochę barwników i do dzieła. Jak rozrobiłam farbę to byłam z siebie bardzo zadowolona:) pierwsza próba też wyszła całkiem całkiem. Kochani jak ja się rozpędziłam z tym malowaniem to po 4m2 płakałam i nie miałam pojęcia jak to odkręcić. No nie tak to sobie wyobrażałam:((((( I na złość wszyscy przychodzili mnie odwiedzić i  przyglądali się co ja wyczyniam z tą podłogą. Jak widziałam ich miny, to już wogóle byłam załamana. Brnęłam w to dalej, bo przecież musiałam pomalować całość, i cały czas myślałam ,że jak wyschnie to będzie super:). Ale nie było. Rano przeżyłam szooook. Kolor był niebieski i to taki niebieski za którym nie przepadam , ale ja byłam wkurzona......( a tak naprawdę to byłam tak załamana, że obiecałam sobie,że nic już nie będę kombinować- NIGDY W ŻYCIU!!!!!) Ale coś z podłogą zrobić musiałam- bielenie raz, bielenie drugi raz, potem przecieranie i teraz jest ekstra- ale co ja się narobiłam to nawet sobie nie wyobrażacie, nie mogłam się wyprostować i kolana mi siadły :))))))) teraz podłoga jest szaro- niebiesko-bielona -----i już nieco przez psa zniszczona-----co nam oczywiście nie przeszkadza bo my przecież kochamy starocie :))))) A jak opinie znajomych?! Uwierzcie mi różne - jedni są zachwyceni , inni twierdzą ,że parkiet na wysoki połysk byłby o niebo ładniejszy, a jeszcze inni twierdzą ,że jak można tolerować takiego szkodnika ( czyli naszego labradora) Ale ja cały czas powtarzam, że dom muzeum to nie dla nas a jak się zniszczy tak , że ja już to stwierdzę to sobie odnowie- albo se przemaluje- a jak !!!!! ( hahaha)

tu kolor jest ciemniejszy niż w rzeczywistości, ale doskonale widać przecierki :)

Stara szafa i ja :)

Wiecie już ,że uwielbiam wyzwania i rzeczy stare którym można dać drugie życie.. Szafa , którą przygarnęliśmy była w opłakanym stanie, wszystko totalnie rozpieprzone, nogi- jakieś współczesne listewki zbite wielkimi gwoździami, rozwalające się drzwi i wielkie dziury po gwoździach i kornikach. Oczywiście pomalowałam ją na biało( po zrobionym liftingu czyli szlifowaniu i szpachlowaniu), tam gdzie była tak rozwalona ,że nie można było już nic zrobić bo ubytki były straszne zakleiłam papierem ozdobnym. Wymieniłam nogi na nowe.Trochę poprzecierałam i od razu nabrała charakteru. Środek obłożyłam tkaniną zakupioną w sklepie IKEA. :)))) Efekt mnie zadawala i cieszy ogromnie :)

Tak wygląda w środku ;